Edukira joan

Pertsona migratzailearen nazioarteko eguna

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pertsona migratzailearen nazioarteko eguna
Irudia
2017
Motanazioarteko egun
Honen izena daramaInternational Convention on the Protection of the Rights of All Migrant Workers and Members of Their Families (en) Itzuli
Commemorates (en) Itzulimigrante
Indarraldi2000ko abenduaren 4a - 
EgunAbenduaren 18
Denbora-tarte2000 - 
FundatzaileaNazio Batuen Erakundea
Argumentu nagusiamigrante
AntolatzaileaNazio Batuen Erakundea

Webguneun.org…

Nazio Batuen Batzar Nagusiak Pertsona Migratzailearen Nazioarteko Eguna izendatu zuen abenduaren 18a. Nazio Batuen Batzar Nagusiak 2000ko abenduaren 4an aldarrikatu zuen 55/93 Ebazpenean: «Munduan dagoen migratzaile-kopuru handia dela eta gero eta handiagoa dela kontuan hartuta, nazioarteko komunitateak gero eta interes handiagoa duelako, migratzaile guztien giza eskubideak benetan babestu eta betetzen dituelako, eta migratzaile guztien giza eskubideak eta oinarrizko askatasunak bermatzen jarraitzeko beharra nabarmentzeko».[1] Gizateriaren historian zehar, migrazioak adierazpen ausartak izan dira, norbanakoen nahigabea gainditu eta bizitza hobea bilatzeko.[2]

Migrazioari eta Garapenari buruzko Munduko Foroa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Herrialdea Hiria
2020ko urtarrilaren 20tik 24ra  Equador Kitoa
2019ko abenduaren 5etik 7ra Maroko Marrakex
0000ko ekainaren 28tik 30era Alemania Berlin
2016ko abenduaren 10etik 12ra  Bangladesh Dhaka
2015eko urriaren 14tik 16ra Turkia Istanbul
2014ko maiatzaren 14tik 16ra Suedia Stockholm
2012ko azaroaren 21etik 22ra Maurizio Port Louis
2011ko abenduaren 1etik 2ra Suitza Geneva
2010eko azaroaren 8tik 11ra Mexiko Vallarta portua
2009ko azaroaren 2tik 5era Grezia Atenak
2008ko urriaren 27tik 30era Filipinak Manila
2007ko uztailaren 9tik 11ra Belgika Brusela

Migrazioa zenbakitan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Demografiako Zentro Latinoamerikar eta Karibearraren arabera, Latinoamerika eta Karibeko herrialdeetan jaiotako 25 milioi pertsona jatorrizko herrialdeetatik kanpo bizi dira (CELADE / CEPAL, 2006).[3] Ameriketako Estatu Batuek 7 milioi etorkin jaso zituzten 1990eko hamarkadan Latinoamerikatik eta Karibetik, eta herrialde hartzaile nagusi bihurtu ziren. 2000. urteko lehen hamarkadan, eskualdeko migrazio-fluxuak Europarantz jo zuen, batez ere Estatu espainiarrerantz, etorkin guztien herena bildu baitzuen. Eskualdeen arteko immigrazioari dagokionez, kalkulatzen da 4 milioi pertsona baino gehiago etorkinak direla. Kanpotik jende gehien jasotzen duten herrialdeak Argentina, Venezuela, Costa Rica eta Dominikar Errepublika dira (CEPAL, 2013).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]